Hayal edin: Ege’nin masmavi suları, artık gerilim ve çatışmanın değil, barışın, iş birliğinin ve kültürel zenginliğin simgesi. Türkiye ile Yunanistan, tarih boyunca zaman zaman birbirinden uzaklaşsa da, ortak bir ütopya dünyasında birleşiyor, geçmişin gölgesinden sıyrılarak birlikte geleceğe yürüyor. Bu dünya, sadece iki ülke için değil, tüm bölge için bir ilham kaynağı, eğitimden enerjiye, ekonomiden sanata kadar her alanda dayanışmanın mümkün olduğunu gösteriyor. “Dostluk Denizi” işte böyle bir vizyonun, barışın ve ortak gelişimin sembolü olarak yükseliyor.
Barış ve iş birliğinin ön planda olduğu bir hayali dünyada, Yunanistan ve Türkiye, Ege’yi ortak bir barış ve kalkınma bölgesi haline getirmiştir. Bir zamanlar gerilimlerin ve askeri çatışmaların yaşandığı sular, artık iş birliği ve kültürel etkileşimin simgesi olmuştur.
Ege adaları, artık kültür ve bilginin merkezleri haline gelmiştir. Okullar ve üniversiteler çift dilli olarak faaliyet göstermekte, çocuklara ve gençlere ayni anda Yunan ve Türk dili, tarihi ve sanatlarını öğrenme fırsatı sunmaktadır. Tarih dersleri, iki halkın ortak gelenekleri ve etkileşimleri üzerine odaklanmakta, korku ve önyargı yerine anlayış ve kabulü teşvik etmektedir.
Ortak üniversite kürsüleri, Akdeniz, yenilenebilir enerji ve biyolojik çeşitliliğin korunması konularında araştırmaları desteklemekte, kültür merkezleri ise müzik, tiyatro ve dans festivalleri düzenleyerek iki ülkenin geleneklerini birbirine bağlamaktadır.
Ege, artık tüm bölge için bir yenilenebilir enerji kaynağıdır. Açık deniz rüzgar türbinleri ve güneş panelleri ortak şekilde işletilmekte, gelir ve bilgi eşit olarak paylaşılmaktadır. Doğal kaynakların ortak yönetimi, askeri teçhizat ve askeri varlık ihtiyacını önemli ölçüde azaltmış, işbirliği yoluyla güvenliği güçlendirmiştir.
Adalar, artık turizm ve sürdürülebilir ekonomi merkezleri haline gelmiştir. Ziyaretçiler, Yunan ve Türk mirasını birleştiren kültürel rotaların keyfini çıkarırken, pazarlar ve tarımsal kooperatifler, toplulukların ekonomik karşılıklı bağımlılığını güçlendirmektedir. Bu iş birliği, yeni mesleki ve sosyal ağların oluşmasını sağlamış, çatışmayı azaltmış ve barışı desteklemiştir.
İstanbul ve Atina, artık ikiz kültür başkentleri olarak öne çıkmakta ve her on yılade bir ortak Barış Olimpiyatlarına ev sahipliği yapmaktadır. Bu olimpiyatlar yalnızca sporla sınırlı kalmayıp, eğitim, sanat ve bilim alanlarını da kapsayarak dünya çapında iş birliği ve sürdürülebilir kalkınma mesajları vermektedir.
Bu ütopya gerçekliğinde, “savaş” kelimesi artık arkeolojiye aittir sadece tarih kitaplarında bulunur ve geçmişin hatırlatıcısıdır. Yunanlar ve Türkler, barış, dayanışma ve kültürel gelişim bölgesinde yaşamaktadır; uzun süren anlaşmazlıkların bile ortak ilerleme ve uyum fırsatlarına dönüştürülebileceğini göstermektedir.
Evet, doğru! “Dostluk Denizi” tamamen ütopik bir hayal, uzun bir çatışma geçmişi olan iki ülkenin uyum içinde nasıl iş birliği yapabileceğine dair bir fantezi.
Ama güzel olan şu ki, bu hayal bile bize fikirler sunuyor: eğitim, kültür, ortak kaynak yönetimi ve ekonomik iş birliği sayesinde halklar arasında köprüler kurulabileceğini gösteriyor. Sanki diyor ki: “Bunu hayal edebiliyorsak, belki gerçek hayatta da, en azından biraz, yakalayabiliriz.”
thrasivouloslenakis@gmail.com
