Gıda Mühendisliği; Gıdaların bilimsel veriler ve mühendislik bilgileri vasıtasıyla,
hijyenik kurallara ve ihtiyaçlara uygun şekilde üretilmesi, işlenmesi, paketlenmesi ve sevk
edilmesini sağlayan bir mühendislik dalıdır. Mesleğin temel amacı, insanların “Tarladan
Çatala” kadar sağlıklı ve güvenilir gıdaya ulaşabilmesini sağlamaktır.
Bu meslek; gıdaların işlenmesinde Fizik, Kimya ve Mikrobiyoloji ile, saklanması ve
muhafaza edilmesinde Biyoteknoloji ile üretim maliyetlerinin düşürülmesi ve ürün
sürekliliğinin sağlanmasında Ekonomi ve İşletme Yönetimi ile insan sağlığı konusunda ise Tıp,
Veterinerlik ve Diyetisyenlik alanları ile yakından çalışan çok disiplinli bir mühendislik dalıdır.

Yağ teknolojisi, Süt ve Süt Ürünleri teknolojisi, Et teknolojisi, Meyve-Sebze teknolojisi,
Tahıl teknolojisi temel çalışma alanlarıdır. Son dönemde giderek hızlanan Bitki Bazlı
Beslenme ürünlerini de aslında bu temel dalların içerisinden gelişmekte olan yeni bir alan
olarak adlandırabiliriz.
Artan dünya nüfusu, modernleşme ve şehirleşme etkisi, kuşak değişim süresinin
hızlanmasıyla beslenme alışkanlıklarının değişmesi ve son olarak güvenilir ve faydalı gıdalara
ulaşımın zorlaşmasından ötürü, bu mesleğe olan ihtiyaç daha da artmış durumdadır.

Hepimizin bildiği gibi sağlıklı kalori yakım sürecimiz atalarımızınki gibi değil.
Dolayısıyla sağlıklı kalori alım sürecimiz de farklılaştı. Değerli proteinleri es geçip
karbonhidrat ağırlıklı tekdüze beslenmek, obezite, beslenme kaynaklı diyabet hastalığı,
temel besin zincirinden uzaklaşmak ve hareketsizlik 2030’lu yıllarda dünyanın ana problemli
alanlarından olacak.
Yeni nesillerin “Doğal Gıdayı” bilmeden, temiz su kaynaklarından uzak, gelişimlerini
de etkileyecek şekilde büyümelerine engel olmak için Gıda Mühendisliği mesleğine sahip
çıkmak, yeşil enerjiye, sıfır atığa, gıda israfına önem vermek, beslenme alışkanlıklarında
geleneksel tarzı yaban atmamak, en azından mevsiminde tüketmeye özen göstermek çok
önemli.
Son olarak, tahıl ürünleri, kuruyemişler gibi uzun ömürlü paketli gıdalarda “TETT” yani
Tavsiye Edilen Tüketim Tarihine, Et ve Süt Ürünleri gibi daha hızlı tüketilmesi gereken paketli
gıdalarda ise “SKT” yani Son Kullanım tarihine dikkat etmek, etiket okuma alışkanlığı
edinmek önem arz etmektedir.